Ολο χάνομαι κι ολο επιστρέφω...
Σαν τον δολοφόνο που επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος!!!
Προς Θεού δεν είναι έγκλημα να αραδιάζεις τα εσώψυχα σου σε κοινή θέα!!!
Άλλοι το θεωρούνε μεγάλη αδυναμία εγω το θεωρώ μαγκιά...
Να ανοίγεσαι να ξεδιπλώνεσαι να τσαλακώνεσαι να ζεις!!!
Χάθηκα οχι γιατί το έκανα σκόπιμα ούτε απο κατάθλιψη!!!
Από χαρά χάθηκα...Το νυχτεριδάκι την πάτησε...Ερωτεύτηκε!!!
Ειμαι πολύ ευτυχισμένη...γεμάτη με ολη τη σημασία της λέξης...
Αν προσπαθούσα να συγκρατήσω το χαμόγελο μην παρεξηγηθώ και με περάσουνε για χαζοχαρούμενο τώρα και να θέλω δεν κρύβεται!!!
Αν ήμουνα μια φορά αισιόδοξη τώρα είμαι 10!!! Δεν πίστευα οτι μπορεί γίνω περισσότερο απ'οσο είμαι αλλά έγινε κι αυτό!!!
Τις ευχές μου σε όλους τους Blogers!!!
Ειδικά στους...sakis Αλεπού και στον φίλτατο τσοπάνη!!! (έχω ένα λόγο παραπάνω αλλά θα τα συζητήσουμε κάποια άλλη φορά)
Φιλιάάάάάάά
