Η επάνοδος!!!

Ολο χάνομαι κι ολο επιστρέφω...

Σαν τον δολοφόνο που επιστρέφει πάντα στον τόπο του εγκλήματος!!!

Προς Θεού δεν είναι έγκλημα να αραδιάζεις τα εσώψυχα σου σε κοινή θέα!!!

Άλλοι το θεωρούνε μεγάλη αδυναμία εγω το θεωρώ μαγκιά...

Να ανοίγεσαι να ξεδιπλώνεσαι να τσαλακώνεσαι να ζεις!!!

Χάθηκα οχι γιατί το έκανα σκόπιμα ούτε απο κατάθλιψη!!!

Από χαρά χάθηκα...Το νυχτεριδάκι την πάτησε...Ερωτεύτηκε!!!

Ειμαι πολύ ευτυχισμένη...γεμάτη με ολη τη σημασία της λέξης...

Αν προσπαθούσα να συγκρατήσω το χαμόγελο μην παρεξηγηθώ και με περάσουνε για χαζοχαρούμενο τώρα και να θέλω δεν κρύβεται!!!

Αν ήμουνα μια φορά αισιόδοξη τώρα είμαι 10!!! Δεν πίστευα οτι μπορεί γίνω περισσότερο απ'οσο είμαι αλλά έγινε κι αυτό!!!

Τις ευχές μου σε όλους τους Blogers!!!

Ειδικά στους...sakis Αλεπού και στον φίλτατο τσοπάνη!!! (έχω ένα λόγο παραπάνω αλλά θα τα συζητήσουμε κάποια άλλη φορά)

Φιλιάάάάάάά

ΣΕ ΘΕΛΩ ΕΔΩ!!!!

Σε θέλω εδώ για να μπορώ

όλα όσα ζω να΄ναι δικά μου
να΄σαι πληγή απ΄την πληγή
να΄σαι χαρά απ΄τη χαρά μου

να΄σαι εδώ γιατί η ζωή
με ένα σώμα δεν αρκεί

σε θέλω εδώ για να υπάρχω
Σε θέλω εδώ για να μπορώ
να΄χω έναν άνθρωπο δικό μου
με τη σιωπή να του μιλώ
όπως μιλάω στον εαυτό μου
και να μοιράζομαι στα δυο
τ΄άστρα το χρώμα το λεπτό
ότι κι αν γίνει καρδιά μου

εσύ να΄σαι εδώ

Να μπορώ να σ΄αγαπήσω
να μπορώ να σε μισήσω
με το βλέμμα να σου δείξω
χωρίς να μιλήσω τί θέλω να πω

Σε θέλω εδώ να σε κοιτώ
να σε ξυπνώ να σε κοιμίζω
σε θέλω εδώ για να μπορώ
κάτι από αγάπη να θυμίζω

να΄σαι εδώ γιατί η ζωή
με ένα σώμα δεν αρκεί

ότι κι αν γίνει καρδιά μου
εσύ να΄σαι εδώ

Να μπορώ να σ΄αγαπήσω
να μπορώ να σε μισήσω
με το βλέμμα να σου δείξω
χωρίς να μιλήσω τί νιώθω

Σε θέλω εδώ γιατί η ζωή
με ένα σώμα δεν αρκεί

οτι κι αν γίνει σε θέλω
σε θέλω εδώ σε θέλω εδώ

εαρινή ισημερία / 21.03

Τον ερχομό της Άνοιξης σηματοδοτεί η εαρινή ισημερία.

Οι παραδόσεις λένε ότι η γη ήταν κάποτε ξαπλωμένη ότι δεν υπήρχαν οι 4 εποχές,

ότι στο ένα ημισφαίριο ήταν πάντα καλοκαίρι και στο άλλο πάντα χειμώνας.

Κάποια στιγμή μεταξύ Μύθου και πραγματικότητας, ο άξονας της γης καθετοποιήθηκε

και από τότε ξεκίνησε η εναλλαγή των εποχών, τότε ξεκίνησε ο χρόνος να είναι κυκλικός,

να υπάρχει ο θάνατος και η αναγέννηση της φύσης.
Πάντα οι γιορτές τις άνοιξης σε όλους τους πολιτισμούς ήταν γιορτές χαράς, ανανέωσης με κίνηση, με χορό, με τραγούδια. Υπάρχουν λουλούδια παντού και στολίδια στους ανθρώπους και στα σπίτια, υπάρχει πλούσιο ποτό και φαγητό και ασυγκράτητη χαρά, γιατί ένας νέος κύκλος θα ξεκινήσει.
Εξάλλου παραδοσιακά οι χοροί που χορεύονται στις γιορτές της Άνοιξης είναι κυκλικοί ή μάλλον σπειροειδείς σε έναν ρυθμό Βαλς.

Ορισμένες χώρες της Ευρώπης διατηρούν ακόμα παραδόσεις, όπου οι νέοι ενωμένοι σε μία σειρά χορεύουν στα δάση περνώντας ανάμεσα από τα δέντρα και έπειτα κατεβαίνουν στην πλατεία του χωριού και συνεχίζουν να χορεύουν σε κύκλο.

Ο άνθρωπος στους αρχαίους παραδοσιακούς πολιτισμούς, δεν γιόρταζε τόσο την αναγέννηση της φύσης,όσο το ότι υπάρχει ξανά ζωή στα ουράνια επίπεδα, με την Ανάσταση του Θεού. Ας αφήσουμε και εμείς τον ήλιο της άνοιξης να αναστηθεί πραγματικά μέσα μας, ας βιώσουμε το μύθο και όταν ανάψουμε την λαμπάδα μας με το «Νέο Φως», ας πετάξουμε ότι υπάρχει μέσα μας μουχλιασμένο από το χειμώνα και αςαφήσουμε να αναστηθεί ο νέος, καλύτερος εαυτός μας. Ας αναγεννηθούμε!

Ο φόβος του καινούργιου

ΚΑΠΟΥ διάβασα πως ο βαθμός ωριμότητας μιας κοινωνίας, μιας πόλης, καθορίζεται εν

πολλοίς από την ψυχραιμία και την τόλμη της.

Ούτε για το ένα διακρινόμαστε, ούτε για το άλλο. Γι’αυτό στα οδοφράγματα μπορεί να τσακωνόμαστε για την ονομασία και την προέλευση του χαλλουμιού, για το άνοιγμα ή όχι της Λήδρας, στα ενδότερα θα τσακωνόμαστε για την εφαρμογή ή όχι της πρότασης της Ζάχα Χαντίντ για την πλατεία Ελευθερίας. Από τη μια θα είναι οι θιασώτες της φανταζί πρότασης (και του ηχηρού ονόματος) από την άλλη, θα είναι οι αρνητές, πίσω από τους οποίους μπορεί να κρύβονται οι αρχές που -ελλείψει χρημάτων- βολεύονται με την υπάρχουσα κατάσταση.
Μια ελίτ αρχιτεκτόνων βρίσκει εύφορο έδαφος κάτω από την ομπρέλα της παγκοσμιοποίησης
και παίρνει σβάρνα όλες τις γωνιές του πλανήτη και φτιάχνει το δικό της κόσμο. Από το Παρίσι μέχρι το Άμπου Ντάμπι. Οι ίδιοι αρχιτέκτονες, Ζαν Νουβέλ, Ρεμ Κούλχας, Ζάχα Χαντίτ, Φρανκ Γκέρι… δημιουργούν από ένα κατάστημα της Prada στο Τόκιο μέχρι ένα ολόκληρο κόσμο στα Εμιράτα. Πολλές φορές η υπογραφή των αρχιτεκτόνων σταρ ξεπερνά το ίδιο το δημιούργημα. Ενδεχομένως η τάση αυτή να επηρεάζει και μας.
Είναι φυσικό, οι όποιες παρεμβάσεις σε ένα οικείο τοπίο να γεννούν ανασφάλεια. Την ίδια
ανασφάλεια σίγουρα θα ένιωσαν και οι Παριζιάνοι όταν πριν από μια 20ετία τούς προτάθηκε μια γυάλινη πυραμίδα σε ένα τόσο φορτισμένο ιστορικό χώρο όπως το Λούβρο. Κι έπειτα η πυραμίδα έγινε σήμα κατατεθέν της πόλης. Παρόμοια συναισθήματα ένιωσαν κι όταν είδαν να ξεπροβάλλει σαν εργοστάσιο στο μέσο της πόλης το Κέντρο Πομπιντού. Ωστόσο, είχαν και την ωριμότητα και την τόλμη να διατηρήσουν από τη μια τη φυσιογνωμία της πόλης, αλλά από την άλλη να δώσουν το στίγμα της εποχής. Πού βρίσκεται η χρυσή τομή βέβαια, είναι πάντα ένα ερώτημα κι ένα επικίνδυνο εγχείρημα. Με το φόβο του ρίσκου όμως (και τις φτώχειες του κράτους) παραμένουμε καθηλωμένοι.

Lucky number 7

Αφού μου έκανε πάσα η φίλη Αλεπού θα την τιμήσω δεόντως και θα πω κι εγώ τις 7


αγαπημένες μου ταινίες...





1. Πρώτη και καλύτερη ο E.T!!! γιατί?Ήτανε η πρώτη ταινία που είδα στο cinema και από τότε τη λάτρεψα!!!


2. Η Καζαμπλάνκα (απλά χωρίς σχόλια)


3.Οι γέφυρες του Μάντισον...Clint Eastwood και Meryl Streep πολύ καλές ερμηνείες.
διλήμματα ανεκπλήρωτοι έρωτες και επιλογές


4. A Beautifull mind...εκεί απλά συνιδητοποιείς οτι η τρέλλα δεν απέχει πολύ από τη λογική!


5. Scarface... He was Tony Montana but the world will remember him by another name... Scarface.


6.Green mile...Ο Ρατσισμός σε μια από τις χειρότερες του μορφές.

7.My life without me...Εμείς άραγε τι θα κάναμε αν μια μέρα μας λέγανε οτι έχουμε μόνο μερικούς μήνες ζωης?

Κι εγω με τη σείρα μου κάνω πάσα στον Black sheep!!!

ΜΠΟΡΩ?

Δεν ξέρω τι λειτουργεί σε μένα και με κάνει απαραίτητη στα πρόσωπα που συνδέομαι.

Δεν το λέω για πλάκα ούτε την έχω ψωνίσει. Ίσως η καλή διάθεσή μου ή η υπομονή μου ή που είμαι καλή ακροάτρια.

Δεν το λέω για καλό αυτό, ούτε το λέω για να κερδίσω εντυπώσεις.

Από ένα σημείο κι ύστερα έχει αρχίσει και μ' εκνευρίζει γιατί κι εγώ χρειάζομαι την πολυτέλεια να μου είναι κάποιος απαραίτητος. Αυτή τη στιγμή νιώθω παντώς καιρού!!! όπου κι αν παω θα βρω ένα τρόπο να τα βγάλω πέρα ΜΟΝΗ ΜΟΥ.

Έτσι που όλοι με έχουν "χρίσει" δυνατή, φορτώνομαι με μια αόριστη υποχρέωση να στέκω μόνη κι ακλόνητη, να μην έχω πού να αφεθώ και να λυγίσω.

Έχω κι εγώ μάθει να μη λυγίζω σε κείνα τα λυτρωτικά, στιγμιαία έστω, σπασίματα των άλλων. Φαίνομαι ψύχραιμη, σχεδόν ψυχρή ή και κυνική μερικές φορές. Είναι μια μάσκα που νιώθω χρέος να φοράω πάνω από μια ψυχή τρεμάμενη - φοβισμένη.

Άλλοτε με κάνει δέσμιά της αυτή η μάσκα κι άλλοτε με λύτρώνει.

Δεν ξέρω πια πόσα απ' τα χαρακτηριστικά μου είναι έμφυτα και πόσα κατασκευάστηκαν στην πορεία της ζωής μου πάνω. έχασα την ικανότητα να τα ξεχωρίζω, δεν ξέρω δεν θυμάμαι.Δεν είναι εύκολο να τα ξεχωρίσει κανείς.

ΥΠΑΡΧΩ ΚΙ ΕΓΩ! ΥΠΑΡΧΩ ΚΙ ΕΓΩ! ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Κουράστηκα να προσποιούμαι, κουράστηκα να κρύβομαι, να είμαι συμπονετική κι υπεύθυνη για τους άλλους.

Ας κάτσει, επιτέλους, να προβληματιστεί και για μένα κάποιος.

Ας γίνω κι εγώ για λίγο η δύσκολη, η δύστροπη έστω, η απαιτητική...

ΜΠΟΡΩ?

ἄνοιξις

Greek
Etymology
Ancient/Hellenistic ἄνοιξις

"opening" → Medieval/Byzantine

ἄνοιξις "spring" → Modern:

a) Katharevousa ἄνοιξις,

b) Demotic άνοιξη
Pronunciation
IPA: /ˈaniˌksi/
Noun
άνοιξη f.

spring

Romanizations
ánoeksē, ánoexē
ánoiksē, ánoixē
ánoiksī, ánoixī
ánoiksi, ánoixi
ániksi, ánixi
aniksi, anixi
Synonyms
έαρ

Οι παλιές αγάπες πάνε στον παράδεισο

"Η νοσταλγία είναι διεγερτική γιατί ο άνθρωπος ποθεί την αιωνιότητα.

Αν δεν μπορεί να την συναντήσει τραβώντας μπροστά, στρέφεται πίσω

αναζητώντας την αρχή του.

Διαισθάνεται πως μονάχα σπάζοντας το φράγμα του χρόνου,

του μέλλοντος χρόνου και του παρελθόντος, ίσως να φτάσει

στον χρόνο τον άχρονο και να ειρηνεύσει. Δίχως ελπίδα αιωνιότητας,

θα καταλήξει πως καμιά ελπίδα δεν αντέχει για πολύ".

μου αρεσει!

Αφορμή για το πιο κάτω post μου έδωσε ένα post από το mantri και είχε δημοσιευθεί από τον φίλτατο Liko!
Αφου λοιπόν ο Λύκος έγραψε το δεν μου αρέσει εγώ θα γράψω το μου αρεσει!

Μου αρέσει η θάλασσα...και νιώθω απίστευτα τυχερή που μπορώ να την βλέπω κάθε μέρα όταν ξυπνάω στον δρόμο για τη δουλειά. Αν και έχω μια μικρή φοβία με το νερό η θάλασσα με ηρεμεί κοιτάω αυτό το απέραντο γαλάζιο και νοιώθω οτι μπορώ να κάνω τα πάντα!

Μου αρέσει που έχω φίλους πραγματικούς!

Μου αρέσει που έχω δουλειά!

Μου αρέσει που η δουλεία που έχω είναι το αντικείμενο που έχω σπουδάσει!

Μου αρέσει που σε λίγους μήνες θα γίνω θεία!

Μου αρέσει που έχω τη δυνατότητα να μένω μόνη μου!

Μου αρέσει που έχω και τους 2 μου γονείς γερούς -δυνατούς και ένα αδερφό που λατρεύω!

Μου αρέσει που με τον προ προ πρώην μου έχω γινει κολλητή!!! (Αντωνάκη μου σε λατρεύω)!

Μου αρέσει το σινεμά και ανήκω στους τυχερούς που μπορώ να πάω όποτε θέλω ναι ναι υπάρχουν κάποιοι που δεν έχουν πάει ποτέ

Μου αρέσουν τα γατάκια τα σκυλάκια και γενικά όλα τα ζώα!

Μου αρέσει και ο κόσμος αλλά και η μοναξιά μου την έμαθα την γνωρίζω καλά και πλέον την αγαπώ

Μου αρέσει η βροχή

Μου αρέσει η μυρωδιά που έχει το χώμα μετά τη βροχή! Ευτυχώς ζω κάπου που δεν είναι όλο μπετόν

Μου αρέσει ...
Πολλά μου αρέσουν τελικά έχει γεμίσει το μυαλό μου λέξεις και εικόνες...
Δεν θα πώ τίποτα άλλο απλά και μόνο πως η χαρά και η ευτύχια είναι καλά κρυμμένες στα μικρά απλά καθημερινά πράγματα...

Γνωρίζατε οτι;

1. Οι πιο νέοι γονείς στον κόσμο ήταν 8 και 9 ετών στην Κίνα το 1910.

2. Κάθε βασιλιάς που κοσμεί τα τραπουλόχαρτα, είναι μεγάλος ιστορικός βασιλιάς: ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ- Βασιλιάς Δαβίδ,
ΚΟΥΠΕΣ- Καρλομάγνος,
ΣΠΑΘΙΑ -Μέγας Αλέξανδρος
ΚΑΡΟ- Ιούλιος Καίσαρας

3. 111.111.111 x 111.111.111 = 12.345.678.987.654.321

4. Το άγαλμα ενός ανθρώπου πάνω σε άλογο όπου το άλογο έχει και τα δυο μπροστινά του πόδια στον αέρα ,σημαίνει πως αυτός πέθανε στη μάχη.
Εάν το άλογο έχει το ένα μπροστινό πόδι στον αέρα ,τότε ο άνθρωπος πέθανε από τραύματα που υπέστη στην μάχη.
Εάν το άλογο έχει και τα 4 πόδια στη γη , τότε το άτομο είχε φυσικό θάνατο.

5. 'I am .' : Είναι η πιο σύντομη ολοκληρωμένη πρόταση στην Αγγλική γλώσσα.

6. Ερώτηση : Τι συμβαίνει πιο συχνά τον Δεκέμβριο από τους άλλους μήνες ?
A πάντηση: Σ YΛΛΗΨΗ .

7. Ερώτηση: Αν συλλαβίσεις στα αγγλικά τους αριθμούς,πότε θα βρεις για πρώτη φορά το γράμμα " a" ?
A πάντηση: One thousand.

8. Ερώτηση: Tι κοινό έχουν , το αλεξίσφαιρο γιλέκο, ο υαλοκαθαριστήρας αυτοκινήτου , η έξοδος κινδύνου και οι εκτυπωτές laser ?
A πάντηση: Oλα έχουν επινοηθεί από γυναίκες.

9. Ερώτηση: Πιο είναι το μόνο φαγητό που δεν χαλάει?
Aπάντηση: Το μέλι

10. Στα χρόνια του Shakespeare, τα στρώματα των κρεβατιών κατασκευάζονταν από σχοινιά . Όταν τραβούσαν τα σχοινιά ,έσφιγγε το στρώμα και έκανε το κρεβάτι σταθερό ,για ύπνο. Έτσι βγήκε η φράση ' goodnight, sleep tight'.

11. Στην Βαβυλώνα 4.000 χρόνια πίσω συνηθιζόταν για τον μήνα μετά τον γάμο ,ο πατέρας της νύφης να προσφέρει στον γαμπρό ένα <υδρομέλι> για να πίνει. Το υδρομέλι ήταν μπύρα με μέλι και επειδή το ημερολόγιο τότε βασιζόταν στην σελήνη ( moon), ο μήνας αυτός ονομάστηκε honeymoon.

12. Στην αρχαία Αγγλία κάποιος δεν μπορούσε να κάνει σεξ εκτός και αν είχε την συγκατάθεση του Βασιλιά (εξαιρούνταν τα μέλη της βασιλικής οικογένειας). Όποιοι ήθελαν να αποκτήσουν παιδί, έπαιρναν την συγκατάθεση του Βασιλιά και έτσι τους δινόταν μια μεταλλική πλάκα που κρεμούσαν στην πόρτα τους όταν έκαναν σεξ. Η πλάκα έγραφε ότι διέπρατταν F .U. C.K . δηλαδή "Fornication Under Consent of the King " (συνουσία υπό την συγκατάθεση του Βασιλιά).

13. Στη Σκοτία , ένα νέο παιχνίδι επινοήθηκε. Ο τίτλος του ήταν <<>> έτσι η λέξη GOLF εισήχθη στην Αγγλική γλώσσα.

OFF SIDE!

Ένας πολύ απλός κανόνας...

Διαβάστε ΠΟΛΥ προσεκτικά τα παρακάτω μέχρι το τέλος της σελίδας.

Αυτές οι πληροφορίες θα σας φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες αυτή την εποχή.

Φανταστείτε πως βρίσκεστε στο THE MALL ένα Σάββατο απόγευμα.

Γίνεται Ο Χαμός και περιμένετε στην ουρά για να πληρώσετε. Μία άλλη κυρία βρίσκεται στην αρχή της σειράς στο ταμείο και πληρώνει.Ανάμεσα σε εσάς και τη πρώτη κυρία (που πληρώνει) βρίσκεται μια τρίτη κυρία.Ακριβώς πίσω από το κεφάλι της ταμεία βρίσκεται ένα ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ ζευγάρι παπούτσια που δεν είχε πέσει στην αντίληψή σας μέχρι πρότινος. Η ταμπέλα από πάνω του γράφει: ''Τέλος Εποχής - 50%''.

Παράλληλα με τον ενθουσιασμό σας με σφυγμούς εκστατικού χαρακτήρα,συνειδητοποιείτε πως η κυρία μπροστά σας κοιτάει ακριβώς τα ίδια παπούτσια που σας χάρισαν στιγμές ακαριαίας ηδονής. Και οι δύο (εσείς και η εν λόγω κυρία) έχετε αφήσει τις τσάντες σας στις αντίστοιχες φίλες σας (γιατί shopping χωρίς την φίλη μας δεν είναι shopping) και έχετε πάνω σας μόνο τα λεφτά που χρειάζονται για τα ψώνια που κρατάτε. Θα ήταν πραγματικά αγενές και ανήκουστο για μια ''chic'' κοπέλα σαν και σας να μπείτε μπροστά από την κυρία χωρίς να έχετε την τσάντα με τα λεφτά μαζί σας (σας θυμίζουμε πως την κρατάει η φίλη σας) ενώ πάνω σας έχετε μόνο όσα λεφτά χρειάζονται για να αγοράσετε τα παπούτσια που κρατάτε. Όμως για καλή σας τύχη διασταυρώνετε τα βλέμματά σας με τη φίλη σας η οποία καταλαβαίνει αμέσως την κατάσταση και ετοιμάζεται να σας πετάξει την τσάντα σας προκειμένου να έχετε επιπλέον χρήματα για να αγοράσετε τα πεδιλάκια που βάλατε στο μάτι. Εάν σας την πετάξει και για να την πιάσετε θα πρέπει να προσπεράσετε την

κυρία-ανταγωνιστή σας και άρα να αγοράσετε πρώτη τα παπούτσια θα ήταν σωστό και καθόλου αγενές. Έτσι δεν είναι ?Απεναντίας εάν περνάγατε μπροστά της πριν η φίλη σας σας πετάξει την τσάντα (και φαινόταν εν τέλει ότι της φάγατε την σειρά εν ψυχρώ και με μόνο σκοπόνα ''αρπάξετε'' τα παπούτσια από εκείνη) θα ήταν μεν σωστό αλλά πάρα πολύ αγενές (πράγμα που δεν σας αρμόζει). Θυμηθείτε πως θα ήταν τελείως απρεπές να προσπεράσετε πριν σας πετάξουν τηντσάντα σας!!!

Ξανασκεφτείτε λίγο όλο αυτό το σκηνικό κυρίες και δεσποινίδες μου....Λίγο ακόμα....Μια μικρή προσπάθεια....Ακριβώς

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ! Μόλις καταλάβατε τον κανόνα του OFF-SIDE !!!

Εσείς τι γυναίκα έχετε;

Γυναίκα INTERNET: γυναίκα με αργή και δύσκολη πρόσβαση.

Γυναίκα SERVER: γυναίκα πάντα απασχολημένη όταν τη χρειάζεσαι.

Γυναίκα WINDOWS: όλοι παραδέχονται ότι δεν λειτουργεί καλά αλλά δεν μπορούν να κάνουν χωρίς αυτή.

Γυναίκα D.O.S.: όλοι την έχουν χρησιμοποιήσει έστω και μία φορά, αλλά κανείς δεν την θέλει πια.

Γυναίκα E-MAIL: τα 9 στα 10 από αυτά που σου λέει, είναι εντελώς άχρηστα.

Γυναίκα BACKUP: είχατε πιστέψει ότι διέθετε όλα όσα σας χρειάζονται, αλλά τη κρισιμότερη στιγμή πάντα κάτι έλειπε.

Γυναίκα SCREENSAVER: αν και δε χρησιμεύει σε τίποτα, είναι διασκεδαστική.

Γυναίκα MULTIMEDIA: τα κάνει όλα να φαίνονται όμορφα.

Γυναίκα RAM: μόλις χωρίσετε, ξεχνάει όλα όσα έχετε κάνει μαζί.

Γυναίκα HARD-DISK: θυμάται τα πάντα ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ.

Γυναίκα MOUSE: λειτουργεί μόνο αν τη χτυπάς και την κακομεταχειρίζεσαι.

Γυναίκα PASSWORD: νομίζεις πως είσαι ο μόνος που τη γνωρίζει, παρ όλο που την γνωρίζει κι ο άλλος μισός πληθυσμός.

Γυναίκα MP3: θέλουν όλοι να την 'κατεβάσουν' από άλλους άνδρες

Γυναίκα VIRUS: γνωστή και ως σύζυγος, έρχεται εκεί που δεν την περιμένεις, εγκαθίσταται και καταναλώνει όλα τα αποθέματα. Αν επιχειρήσεις να την απεγκαταστήσεις, αναγκαστικά θα χάσεις κάποια αρχεία, αν δεν προσπαθήσεις θα χάσεις τα πάντα...

Τα πλεονεκτήματα του να είσαι άνδρας (copy paste :-p)

1. Ο πισινός σου ποτέ δεν είναι κριτήριο στις συνεντεύξεις για δουλειά.

2. Οι πενθήμερες διακοπές χρειάζονται μόνο μια μικρή βαλίτσα.

3. Μπορείς να φας μπανάνα δημοσίως.

4. Τα διάφορα πρόσωπα δεν σε κοιτούν στο στήθος όταν τους μιλάς.

5. Ανοίγεις μόνος σου τα μπουκάλια μαρμελάδας.

6. Κανένας δεν σχολιάζει αν έβαλες ή έχασες βάρος.

7. Και με κοιλιά ακόμα ελκύεις το αντίθετο φύλο.

8. Όλοι οι οργασμοί σου είναι πραγματικοί.

9. Μπορείς να αφήσεις το κρεβάτι άστρωτο.

10. Δεν χρειάζεται να σκουπίζεις το κάθισμααποχωρητηρίου.

11. Μπορείς να κάνεις ντους, να ντυθείς και να είσαι έτοιμος σε 10 λεπτά.

12. Όταν είσαι στο κρεβάτι δεν έχεις ποτέ δίπλα σου έναν τριχωτό πισινό.

13 Μπορείς να είσαι 35 χρονών και να μην είσαι παντρεμένος.

14. Μπορείς να είσαι συνεπιβάτης χωρίς να έχεις το χέρι του οδηγού πάνω σου.

15. Με λουλούδια κολακεύεις.

16. σκέφτεσαι το σεξ μέχρι και 90% της ημέρας.

17. Η μ@λ@κία είναι επιλογή.

18. Βγάζεις το πουκάμισό σου όταν κάνει ζέστη.

19. Οι μηχανικοί αυτοκινήτων σου λένε την

αλήθεια.

20. Δεν χρειάζεται να θυμάσαι τις γιορτές του καθενός.

21. Έχεις ένα ύφος, όλη την ημέρα.

22. Όλες οι μέρες του μήνα είναι οι ίδιες.

23. Μπορείς να καθίσεις με τα σκέλια ανοικτά.

24. Την ίδια δουλειά .......περισσότερα λεφτά.

25. Το remote-control είναι αποκλειστικά δικό σου.

26. Δεν χρειάζεται να πεις ότι πάς για φρεσκάρισμα όταν πηγαίνεις στο W.C.

27. Αγοράζεις προφυλακτικά χωρίς ο πωλητής να σε φαντάζεται γυμνό.

28. Μια μέρα θα είσαι ένας πορνόγερος.

29. Τα τηλεφωνήματά σου διαρκούν μόνο 1-2 λεπτά.

30. Δεν χρειάζεται να έχεις τη σωστή διάθεση για να κάνεις σεξ.

31. Τα έργα πορνό είναι σχεδιασμένα με βάση το δικό σου μυαλό.

32. Τα καινούργια παπούτσια σου δεν πληγώνουν το πόδι σου.

Η απατημένη!

Η επιστολή αυτή είναι αληθινή.

Πρόκειται την επιστολή που έγραψε μια ανώνυμη γυναίκα στην ερωμένη του συζύγου της όταν διαπίστωσε ότι έπεσε θύμα απιστίας. Όπως θα διαπιστώσετε ο σύζυγος εισέπραξε κάτι ψιλές, έχασε τα ρούχα του, και εξοστρακίστηκε από τη οικογενειακή στέγη. Η ερωμένη όμως έλαβε κάτι πολύ πιο οδυνηρό. Μια πληρωμένη απάντηση. Το διαμάντι αυτό του γραπτού λόγου είναι η επιτομή της γυναικείας εκδίκησης σε δυο μόλις σελίδες. Ούτε ξεμαλλιάσματα, ούτε ξεκατινιάσματα, ούτε αιματοχυσίες. Απλά, γλώσσα που τσακίζει κόκαλα. Απολαύστε την.

Αγαπητή Τζένιφερ,

σε ευχαριστώ... ...για τις δαγκωματιές που άφησες χθες βράδυ στο στήθος του άντρα μου. Κυριολεκτικά, σε ευχαριστώ. Δεν έχεις ιδέα από τι γλίτωσες τα παιδιά μου και εμένα. Για να σου ανταποδώσω τη χάρη σου προσφέρω το σύζυγο μου. Μπορείς να τον κρατήσεις για «πάρτη» σου. Αν δεχτείς την προσφορά μου, υπάρχουν ορισμένοι κανόνες.

1. Θα πρέπει να τον συντηρείς. Το λέω αυτό γιατί έχουμε 2 παιδιά -το ξέρεις φυσικά αυτό- και έτσι θα πρέπει να ξεχάσει ένα μεγάλο μέρος του μισθού του για να τα συντηρήσει όπως τους αξίζει. Επίσης να ξέρεις ότι θα πρέπει να μου πληρώνει διατροφή, αφού με δική του πρόταση, τα τελευταία 11 χρόνια δεν είχα δουλειά και έμενα σπίτι για να προσέχω τα παιδιά. Γι' αυτό ξέχνα και εσύ τα χρήματά του. Είναι δικά μου.

2. Θα πρέπει να τον ντύσεις. Βλέπεις, όταν βγήκε από το μπάνιο μας, μπάνιο μου πλέον, γυμνός και βρεγμένος, είδα τις δαγκωματιές σου. Σαν από θαύμα, την ίδια στιγμή, μια γιγαντιαία μαύρη τρύπα εμφανίστηκε στο σπίτι και ρούφηξε σχεδόν όλα του τα ρούχα. Γι' αυτό θα σου έρθει σχεδόν γυμνός. Και επειδή ουδέν κακό αμιγές καλού, θα έχεις την ευκαιρία να τον ντύσεις όπως θες. Μπορείς να του πάρεις ένα λουρί, μια φετίχ στολή ή ένα φορεματάκι.

3. Θα πρέπει, επίσης, να τον αποχωρίζεσαι. Kάθε δεύτερο σαββατοκύριακο θα επισκέπτεται τα παιδιά του. Και αφού, όπως δήλωσε ανοιχτά και μπροστά σε άλλους, είσαι μια ηλίθια και μπεκρού τσούλα, που γνώρισε σε ένα στέκι με «πρεζάκια», σου απαγορεύεται να συμμετάσχεις για την ασφάλεια των παιδιών. Αυτός είναι και ο λόγος που οι επισκέψεις του θα είναι περιορισμένες. Στο κάτω κάτω, τι γύρευε σε ένα «στέκι τοξικομανών»;

4. Δεν θα έχεις ποτέ μια κανονική ερωτική ζωή. Ξέρω ότι χθές δεν τον πηδ...ς. Μετά τον τραυματισμό του στην πλάτη, πριν από 4 χρόνια, ο π...ος του δεν έχει λειτουργήσει ποτέ όπως πρέπει. Κρίμα, γιατί πριν από αυτό, το σεξ ήταν καταπληκτικό και γ...σταν όλη την ώρα. Πιθανότατα να απογοητευτείς με το μισοσηκωμένο κ...ί του που δουλεύει μόνο με βιάγκρα. Μην ξεγελαστείς. Το μπλε χάπι σημαίνει ότι θα τελειώνει μέσα σε δυο λεπτά και μετά βίας θα προλαβαίνεις. Γι' αυτό κράτα τις μπαταρίες σου γεμάτες και τους (άλλους) παρτενέρ σου κοντά. Παρεμπιπτόντως, όχι δεν διορθώνεται. Είναι βλάβη στα νεύρα, γλύκα μου, και πρέπει να μάθεις να ζεις με αυτό.

5. Δεν πρόκειται να τον δεχτώ πίσω. Απλώς, δεν πρόκειται να μου τον επιστρέψεις. Τα γ...σε όλα τη στιγμή που σε άγγιξε. Ήμουν πάντα μια καλή σύζυγος και είχαμε κάτι καλό οι δυο μας. Μην εκπλαγείς αν δεν μπορέσεις να με φτάσεις, γιατί απλώς δεν θα μπορέσεις. Και θα κατηγορεί εσένα γι΄ αυτό.

6. Θα σε κατηγορεί για όλα. Όπως μου είπε, με δάκρυα στα μάτια, του είπες: «Εύχομαι να τις δει η γυναίκα σου». Δεν ξέρω αν το είπες και δεν με ενδιαφέρει. Αν όμως το είπες, να ξέρεις ότι η ευχή σου έπιασε τόπο. Και τις δαγκωματιές είδα και την οργή του. Είναι τόσο θυμωμένος που έκανες αυτό το σχόλιο που, όταν του έριξα μπουνιά στο μάτι, μου ζήτησε συγνώμη. Ναι, το ξέρω. Η βία είναι λάθος και, για να είμαι ειλικρινής, δεν είχα χτυπήσει κανέναν πριν από αυτό. Ωστόσο, δεν λυπάμαι και, αν ήταν να το ξανακάνω, απλώς θα σημάδευα χαμηλότερα.

7. Αυτό δεν είναι κανόνας, αλλά μια φιλική ειδοποίηση. Θα φροντίσω να τον απασχολώ με τα πιο ηλίθια πράγματα που μπορώ να βρω για να στη «σπάσω». Θα το κάνω χόμπι μου να πονέσω αυτόν κι εσένα όσο ακριβώς πονάνε τα παιδιά μου αυτή τη στιγμή. Να ξέρεις ότι θα τα δεχτεί όλα με χαμόγελο. Ήμουν μαζί του 12 χρόνια και τον ξέρω καλύτερα. Και ναι, νιώθω ότι οι πράξεις μου είναι δικαιολογημένες. Αυτό σε περίπτωση που αναρωτιέσαι. Σε ευχαριστώ λοιπόν Τζένιφερ, χαζή μπεκρού τσούλα από το σπίτι με τα «πρεζάκια», για τις δαγκωματιές που άφησες στο στήθος του άντρα μου χθες και που μου έδειξες ότι 11 χρόνια και δυο παιδιά δεν συγκρίνονται μαζί σου. Σε συγχαίρω, τον κέρδισες με την άξια σου. Είναι όλος δικός σου παλιό γ...λα.

Η μοναξιά είναι από χώμα...

Το δικό μου το πολύ πως να χωρέσει στο δικό σου το λίγο!


Κι οι δυο μας δυσανασχετούσαμε δικαιολογημένα.
Όμως μέσα σ' αυτό το λίγο σου, σ' αυτό το περιορισμένο σου, είχα την κακοτυχία να διακρίνω σκιές περαστικές που με πυρπόλησαν. Σκιές του απέραντου. Αυτό που δεν έλεγχες, αυτό που δεν γνώριζες, προσπερνούσε από μια σου έκφραση, από μια σου χειρονομία τυχαία και με καθήλωνε.
Δεν περιγράφεται η ματιά, η κίνηση, ο ήχος.
Ό,τι κι αν σου πω δεν θα σου μεταδώσω αυτό που μ' έκανε να σε θέλω έτσι. Το απέραντο είναι άπιαστο, απερίγραπτο, ακαθόριστο. Χιλιάδες να λέω εναντίον σου αμέσως θα παραλύσουν μπροστά στη γρήγορη κίνηση του χεριού σου μόλις σηκωθεί για να φτάσει στα χείλη σου και να δαγκώσεις το μικρό σου νυχάκι σμίγοντας τα φρύδια σα να σκέφτεσαι κάτι δύσκολο.
Για μια τέτοια κίνηση, κάποιες ώρες, ένιωθα έτοιμος και τη ζωή μου να δώσω.
Για μια τέτοια κίνηση!
Σαν σινιάλο άλλων κόσμων ερχόταν προς εμένα κι ανέτρεπε όσα σου καταμαρτυρούσα. Από κατήγορο με μετέτρεπε σε ζητιάνο σου!
Για μια τέτοια κίνηση!
Δεν θα απορήσω ποτέ ξανά για το τι είναι εκείνο που αλυσοδένει ένα ζευγάρι. Δεν φαίνεται αυτό που αλυσοδένει. Εμείς οι απ' έξω δεν βλέπουμε τίποτα όμως ένας άντρας κανείς δεν ξέρει τι σινιάλα δέχεται από το βλέμμα μια γυναίκας, απ' την ανάσα της, από το γέλιο της, από την πιο ανεπαίσθητη χειρονομία της, από το άρωμά της.
Οι ώρες, οι ελάχιστες, που πίστευα πως σε είχα δικιά μου, που ήσουνα όπως σε ήθελα, άνοιγαν τη βασιλεία του ουρανού που με δεχότανε.
Το κρεβάτι μας άπλωνε και γινόταν το πανάκριβο "τώρα" που επιτέλους ακινητούσε της ροές του άγχους μου και με μεταμόρφωνε σε μακαριότητα. Όμως μαζί σου κρατούσε ελάχιστα.
Αμέσως μόλις χωρίζαμε το εφιαλτικό παιχνίδι, με τους δείκτες του ρολογιού μ' έρριχνε σε ασθματικά κυνηγητά. Οι ώρες, τα λεπτά, τα δευτερόλεπτα σάρκαζαν την ψυχή μου που μακριά σου έτρεχε συνεχώς σε ανάποδα κυλιόμενη κορδέλα. Να σε προλάβει, να σε συλλάβει, να σε κατακρατήσει και να επαναλάβει μαζί σου εκείνο το θαυμαστό "τώρα" του έρωτα.
Εκείνο το εξαίσιο "τώρα" του έρωτα, το τόσο ανεκτίμητο κι ακριβοπληρωμένο μπορεί και να μη συμβαίνει μονάχα μαζί σου. Ελπίζω...
Αυτή η ελπίδα με σώζει απ' την καταδίκη της άγριας εξάρτησης από σένα. Μπορεί να 'σουν η πρόγευση άλλων ηδονών που από άλλους δρόμους βρίσκονται ασφαλέστερα και διαρκέστερα. Δείγμα παραδείσου μέσα στην κόλαση μου άφησες.
Η πρόγευσή σου μου άναψε φωτιές. Κι όχι μόνο στο κορμί μα και στην ψυχή κι αυτό είναι το δυσκολότερο. Νιώθω ρακένδυτος οδοιπόρος που βγήκα για να ξαναβρώ εκείνο που αστραπιαία μου αποκάλυψε η σχισμή των δικών σου φιλιών.



Μαρώ Βαμβουνάκη

Να ξέρεις ή να μην ξέρεις ιδού η απορία!!

Πόσες φορές σας έχει τύχει να φωνάζετε και να χτυπιέστε και να ζητάτε να μάθετε την αλήθεια για κάτι? Τελικά θέλουμε πραγματικά να μάθουμε? Όποια και αν είναι αυτή η αλήθεια?

Τελικά κατάλαβα αφού κτύπησα πολλές φορές το κεφάλι μου στον τοίχο (με το κτύπημα μου ήρθε και η έμπνευση) πως η αλήθεια που παραμένει κρυμμένη είναι η σκληρή είναι αυτή που ίσως δεν κάνει να την ξέρουμε.

Αλλά το έχει η άτιμη η φύση μας (αν είμαστε και ανήσυχα πνεύματα ζήτω που καήκαμε) να είμαστε περίεργοι. Κινούμε γη και ουρανό γινόμαστε κατίνες ρουφιάνοι σπιούνοι κυράτσες και όλα τα συναφή για να πετύχουμε τον ένα και μοναδικό άπωτερο στόχο μας... να μάθουμε επιτέλους αυτή τη γ******η αλήθεια!!!

Και όταν την μάθουμε, γιατί αν πεισμώσουμε όλα θα οδηγηθούν με μαθηματική ακρίβεια προς την αποκάλυψη! Αρχίζουμε τα κλαψουρίσματα

"γιατί να το μάθω τώρα αυτό? "

"γιατί με άφησε να το μάθω? "

"καλύτερα να μην ήξερα " κ.οκ.

Τελικά ποιό είναι το τίμημα της αλήθειας?

Αν γνωρίζουμε μια αλήθεια πρέπει να την λέμε?

Αν υποψιαζόμαστε κάτι να το ψάχνουμε?

Ή είναι τελικά καλύτερο να ζούμε στην άγνοιά μας...

στον όμορφο μας κόσμο αγγελικά πλασμένο?

Δεν γυρνάνε λέμε...Πίσω ποτέ εκείνα τα χρόνια!!

Λέτε να ήτανε καλύτερα να μπορούσαμε
να γυρίζαμε πίσω τον χρόνο?
Και σε αυτό το σημείο θα πω κάτι που είναι πλέον
τετριμένο...και πίσω να γύριζα
πάλι τα ίδια λάθη θα έκανα τις ίδιες μαλακίες και πάει λέγοντας.
Σιχαίνομαι αυτή την κρίση που με έχει πιάσει τώρα που είμαι ένα βήμα
πριν τα 30! τα πρώτα ...αντα!!
Ποτέ δεν είχα πρόβλημα με την ηλικία μου
(όσο έχει το πρόσημο είκοσι..κατι)
Τον τελευταίο καιρό όμως εδώ και 2 μήνες σχεδόν έχω πάθει
κρίση πανικόυ δεν έχω κάνει ούτε τα μισά απ όσα είχα
βάλει στη λίστα των στόχων μου.
Μια λίστα την οποία έχω στο μυαλό μου και την αλλάζω
ανάλογα με το πως με συμφέρει...
Αλλά δεν είναι μόνο οι δικοί μου στόχοι!
Είναι και αυτοί που βάζει η κοινωνία και η οικογένεια.
Έχω καθημερινά την μάνα μου να με πρήζει πότε θα παντρευτώ
και πότε θα κανω οικογένεια.
Κι εγώ ένα πράγμα μόνο θέλω να φωνάξω να το ακούσουνε όλοι και κυρίως εγώ!
Όλα θα γίνουν...ΚΑΠΟΤΕ ή ΠΟΤΕ!

5 πράγματα για μένα!!!

1.Ξεκίνησα να γίνω δασκάλα κατέληξα γραφίστρια!!!(καμία σχέση). Δεν το έχω μετανοιώσει ποτέ(μέχρι τώρα τουλάχιστον)

2. Όταν βγαίνω πίνω πολύ...σαν μπεκρού!!! το καλό είναι οτι δεν μεθάω εύκολα αλλά πολλές φορές είναι στιγμές που ντρέπομαι γιατί νομίζω οι άντρες της παρέας με κοιτάζουν περίεργα :-)

3. Δεν μπορώ να αντισταθώ σε μια ωραία αντρική κολώνια!!!

4. Λατρεύω το ύψος και την ταχύτητα.

5.Είμαι παραπονιάρα (αλλά όλα τα παράπονα τα κάνω με νάζι :-) )!!

Y.Γ.:Θα θέλα να πω κι άλλα τώρα που μπήκα σε confessions mode αλλά μόνο 5 είπαμε...

Με αυτούς τους στίχους...

Με αυτούς τους στίχους...λέω όσα θέλω να πω για σήμερα!

Ισως πω κι άλλα ποιός ξέρει...δεν είναι καν μεσημέρι

Ίσως γίνει κάτι καλο

Ίσως η θλίψη πάρει το δρόμο της για το πουθενά

Ίσως ...

Το φως να παίρνει την ματιά

ο χώρος τα όνειρά σου
και τα νερά του ποταμού

να σε τραβάν μακριά

ότι κι αν ονειρεύτηκες να

φεύγει από κοντά σου να απλώνεις

μα τα χέρια σου να πέφτουνε βαριά

Και τι δεν μου' χες ορκιστεί και τι

δεν μου' χες τάξει

μα τώρα η απουσία μου σε κάνει και ξεχνάς

δέσε καλά τις μαγικές στιγμές μας με μετάξι

και φώτισε τον ουρανό σχήμα της μοναξιάς

χωρίς πνοή χωρίς ματιά μόνο με τα όνειρά μου

με τρόχισαν οι άνεμοι που πάντα κυνηγώ

αυτοί που με ορίζουνε αυτοί που με πετάνε

αυτοί που με τινάζουνε στον τοίχο στο κενό

κορμί που σχίζεται στα δυο στα βράχια του αοράτου

μνήμες θολές και μια γλυκιά λήθη της λησμονιάς

στης μοναξιάς τον κόκκινο από αίμα πίδακα του

που ξεπετάγεται σα φως που φέγγει της στεριάς

το μαγικό στου φεγγαριού ονειροπόλειμά σου

το' χεις ξεχάσει κι είν' αργά καιρός να κοιμηθείς

με κάποιον που δεν τον χωρά η μαγική αγκαλιά σου

τις ώρες που περάσαμε μαζί θα μοιραστείς

Mα εγώ πονώ για σένανε και σιωπηλά υποφέρω

μήπως τα μάτια που αγαπώ δακρύζουν στα κρυφά

τι κι αν με πούλησες φτηνά μια νύχτα και το ξέρω

κάθε στιγμή σε φέρνω εδώ κοιτώντας τα νερά

χορεύεις με τις μνήμες σου πετάς με τα όνειρά σου

αρχαίου δράματος χoρός περνάς στην αγορά

πετάς τα ρούχα σου γυμνός αγγίζεις την χαρά σου

φωτίζεις μόνο μια στιγμή και ζεις για μια φορά

savoir vivre...μαθήματα κακής συμπεριφοράς

Όλοι μας μπορούμε πιστεύω να ξεχωρίσούμε

μια καλή από μια κακή συμπεριφορά,
πάντα βέβαια με τα δικά μας κριτήρια.
Σύμφωνα με αύτα που εγώ έχω μάθει θεωρώ

οτι μια πολυαγαπημένη μου φίλη
η Ε. είναι υπόδειγμα καλής συμπεριφοράς.
Πολλές φορές γίνεται σπαστικιά που είναι τόσο τυπική και τοσο καλή με τους άλλους που με εκνευρίζει!!! (το ξέρω οτι θα το διαβάσεις γι'αυτό και το γράφω!).
Κι εγώ πολλές φορές γίνομαι χαλί να με πατήσουν αλλά έχω συνιδητοποιήσει πως με το σταυρό στο χέρι δεν πας πουθενά!!! (το πολύ μέχρι πιο κάτω!).
Πρίν 2 μέρες λοιπόν έμεινα άφωνη οταν μου είπε οτι κάποιος και κάποια (ζευγάρι)
προσπάθησαν να της κάνουν μάθημα καλής συμπεριφοράς!!!
Τελικά όμως τι είναι καλή και τι κακή συμπεριφορά ποιός μπορεί να το καθορίσει αυτό?
Υπάρχουν λέξεις απαγορευμένες?
Βλέμματα περίεργα/ύποπτα?
Χειρονομίες ?
τόνος φωνής?
τι?????

ανεμομαζώματα ανεμοσκορπίσματα

Λέξεις σκορπισμένες εδω κι εκεί...
Άλλες ψυχρές , αδιάφορες, συναισθηματικά φορτισμένες, με κακία, με πάθος,
με μίσος, με αγάπη, με ανησυχία, με λύπη με χαρά!!
Απλές λέξεις που μπορούν να σε ανεβάσουν στον 7ο ουρανό
ή να σε ρίξουν στα μαύρα τάρταρα.
Άλλωτε παίζουμε με τις λέξεις και φτάνουμε τους άλλους στα όρια της τρέλλας.
Κάποιες άλλες φορές απιλεγμένες πολύ προσεκτικά για να πετύχουμε τους στόχους μας,
και κάποιες άλλες ένας αχταρμάς στο μυαλό μας (όπως είναι τώρα και στο δικό μου).
Πολλές φορές γεμάτες αγάπη που τις προσφέρουμε στους αγαπημένους μας αυθόρμητα.
Γιατί αν είναι να αγάπαμε με πρόγραμμα ας μην αγαπάμε καθόλου.
Γιατί αν νομίζουμε οτι η άγάπη που γίνεται βάση "μελέτης" είναι όντως αγάπη
πλανώμαστε πλάνην οικτρά.
Λέξεις λοίπον μπόρούν να μας αλλάξουν ακόμη και τη ζωή μας!!!
Έτσι κι έμενα κάποιες λέξεις μου έκαναν τη ζωή καλύτερη χειρότερη ομορφότερη...είχαν την ικανότητα να τα κάνουν όλα να φτάνουν τον υπερθετικό βαθμό!!!

-Σε αγάπώ!

-Δεν θέλω να σε ξαναδώ!

-Μου λείπεις!

-Δεν σε χρειάζομαι!

-Χώρίζουμε!

-Σε θέλω κοντά μου!

-Πέθανε!

-Γέννηθηκε!

-Σε λατρέυω!

-Σε μισώ!

-Προσλαμβάνεσαι

-Απολύεσαι

-Θα περιμένω

-Θα προχωρήσω

-...

-...

-...

-...

επιτέλους!

Επιτέλους απέκτησα στέγη!!
Μπορώ να βρίζω να φωνάζω να ξεσπάω να λέω οτι θέλω και να μην χρειάζεται να απολογηθώ
στην συνέχεια σε κανένα!
Γιατι ρε παιδιά (ναι ναι σε εσάς τους άντρες μιλάω), γιατί γίνατε τόσο σφιχτόκωλοι?Δεν γελάτε και ούτε κάνετε τους γύρω σας να γελάνε.Δεν είπα να γίνετε καραγκιόζηδες αλλά σας λείπει το χιούμορ.

Εκεί όπου η ομορφιά ταυτίζεται με τον θάνατο

Είναι από τις ωραιότερες, από τις πλέον γνωστές γέφυρες του κόσμου. Την περιγραφή αυτή όμως επισκιάζει ένα άλλο χαρακτηριστικό: η Χρυσή Γέφυρα του Σαν Φρανσίσκο είναι ταυτόχρονα από τους... δημοφιλέστερους τόπους για να τερματίσει κάποιος τη ζωή του. Το 98% όσων το επιχειρούν, το καταφέρνουν. Ο Κεν Μπάλντουιν ανήκει στο 2%. Έκανε τη βουτιά θανάτου αλλά επέζησε. Από τότε όμως άλλαξε η ζωή του. Εκείνο το αυγουστιάτικο πρωινό του 1985 ο ουρανός ήταν καθαρός και ο 28χρονος τότε Κεν είχε ξυπνήσει αποφασισμένος. «Σήμερα είναι η μέρα», σκέφτηκε. Ένιωσε ανακούφιση. Ήταν η δεύτερη φορά που θα επιχειρούσε να βάλει τέλος στη ζωή του. Την πρώτη δύο χρόνια νωρίτερα είχε αδειάσει ένα μπουκάλι παυσίπονα και είχε πιει έξι κουτιά μπίρα. Δεν τα κατάφερε.Υποσχέθηκε λοιπόν στον εαυτό του πως τώρα, θα ήταν διαφορετικά. Έτσι, θα ησύχαζε και από εκείνη την επίμονη φωνή που του έλεγε πως ήταν αποτυχημένος. Από την εφηβεία του τον κυνηγούσε η κατάθλιψη. Παρόλα αυτά παντρεύτηκε, απέκτησε μια κόρη, δύο χρόνων τότε, αλλά γύρω του έβλεπε μόνο προβλήματα· προσωπικά και επαγγελματικά. «Για χάρη τους, για χάρη της γυναίκας μου και της κόρης μου ήθελα να φύγω, να εξαφανιστώ». Ήξερε πού θα πήγαινε. Το είχε ήδη σκεφτεί, στην Γκόλντεν Γκέιτ του Σαν Φρανσίσκο, «εκεί όπου η ομορφιά ταυτίζεται με τον θάνατο», κατά τον Ίβ Μέιερ, διευθυντή οργάνωσης που πραγματοποιεί εκστρατεία για την ενίσχυση των μέτρων προστασίας στη Γέφυρα.
Η σαγήνη «Αυτή η Γέφυρα μπορεί να σε παρασύρει», λέει σήμερα ο Κεν. «Σε προκαλεί». Η πτώση από γέφυρα είναι θανατηφόρα στο 98% των περιπτώσεων, είχε διαβάσει, λύση περισσότερο αποτελεσματική απ’ ό,τι ο απαγχονισμός,
η αυτοπυρπόληση ή η λήψη υπερβολικής δόσης επικίνδυνων ουσιών. Σε 4 δευτερόλεπτα θα ήταν στο νερό. Κι εκεί θα τέλειωναν όλα. Συνήθως όμως δεν τελειώνουν όλα τόσο απλά. Στις πτώσεις αυτές, λένε παραστατικά οι ειδικοί, το άτομο που πέφτει στο νερό είναι σαν το φορτηγό που πέφτει σε συμπαγές μπετόν. Η πρόσκρουση προκαλεί θραύση στα πλευρά τα οποία λυγίζουν προς τα μέσα και καρφώνονται στα όργανα του θύματος, το οποίο καταλήγει να πνίγεται μέσα στο ίδιο του το αίμα. «Μόλις είδα τα χέρια μου να αφήνουν το κιγκλίδωμα, σκέφτηκα ...τι κάνω; Ήταν το χειρότερο που θα μπορούσα να κάνω στον εαυτό μου. Σκέφτηκα τη γυναίκα μου και την κόρη μου. Δεν ήθελα να πεθάνω. Ήθελα να ζήσω». Τα δευτερόλεπτα εκείνα ήταν δραματικά. Με την εικόνα των αγαπημένων του στα μάτια του, ο Κεν έχασε τις αισθήσεις του. Τις ξαναβρήκε σε ένα σκάφος της Ακτοφυλακής. «Ξέρετε ποιος είστε;», τον ρώτησαν οι αξιωματικοί. «Θέλετε να το ξανακάνετε;». «Όχι, όχι», απαντούσε. «Μία φορά είναι αρκετή».
Ξύπνησε στην εντατική «Ήμουν συγκλονισμένος γιατί ήμουν ζωντανός. Είχα άλλη μία ευκαιρία».
Ξύπνησε στην εντατική ενός νοσοκομείου με μώλωπες και προβλήματα στους πνεύμονες. Είδε μπροστά του τη γυναίκα του και τον γιατρό, που δεν ήταν βέβαιος για το αν είχε ξεπεράσει τον κίνδυνο. «Τι λέτε;, ήθελα να του πω, θέλω να ζήσω!». Ο Κεν Μπάλντουιν κατάφερε να πέσει στο νερό με τα πόδια και τους γλουτούς. Όσοι πάντως
επέζησαν πέφτοντας από γέφυρα, έχουν όλοι εισέλθει στο νερό με τον ίδιο τρόπο... Τώρα ο Κεν είναι ένας άλλος
άνθρωπος, ευτυχισμένος με την οικογένειά του, αισιόδοξος και γεμάτος ενέργεια. «Πριν πέσω από τη Γέφυρα δεν ήθελα να γίνω καλύτερα. Όμως αυτό άλλαξε, συνειδητοποίησα πως το μόνο που ήθελα ήταν να ζήσω». Τα τελευταία χρόνια διδάσκει Σχέδιο σε μαθητές Γυμνασίου. Μάλιστα την πρώτη μέρα στο σχολείο, όταν κάθισε στο γραφείο και άνοιξε το συρτάρι του, είδε μέσα ένα σχέδιο της Γκόλντεν Γκέιτ. «Πιστεύω πως δεν ήταν τυχαίο που βρισκόταν εκεί.
Το πήρα λοιπόν και το κρέμασα στον τοίχο». Η κορνίζα αυτή με τη γέφυρα παραμένει ακόμη εκεί.